mond vol tanden

Ca va?
Gaat het
Alles goed?

Steeds antwoord ik ja. Hoewel het soms wel eens nee is . Vragen waarop een enkele manier van antwoorden verwacht worden, is daar in de literatuur een benaming voor? Ik vraag me af wat er zou gebeuren als iedereen naar waarheid zou antwoorden...


Stel je voor, volgend gesprek:
"Hey, ça va?"
"Nee, gistermorgen is mijn wc overgelopen, heel de badkamer onder de stront, mijn aflopen waren verstopt, mijn wagen startte niet deze morgen en ik stond 2 uur in de file, mijn vrouw laat me zitten, mijn dochter van 16 is zwanger, daarnet crashte mijn pc en ik had mijn bestand niet gesaved , vanavond moet ik naar een rotreceptie waar ik totaal geen zin in heb, eigenlijk heb ik zin om vanavond met mijn auto de eerste de beste vijver in te rijden.
En er is geen suiker meer aan het koffiemachine.
Hoe is het met U?"

Ik zie de arme man/vrouw al gechoqueerd afdruipen, met een "mond vol tanden", zich voornemend de volgende keer in een grote boog om je heen te lopen.

Soms voel ik me redelijk autistisch. Wie denkt er nu in hemelsnaam na over zo iets evindents. Gewoontes, de regels van de dagelijkse omgang met elkaar, het word ons met de paplepel ingegeven, het zou gewoon automatisch moeten komen, het zou in mijn hersencellen moeten geprogrammeerd zitten, zoals ik adem, geblueprint in mijn ruggegraat.

Hoewel....Monhy Python (en hun talloze erfgenamen) hebben van zulke denkwijzen leuke humor gemaakt. Misschien toch niet zo absurd waar ik mee bezig ben....